Atque haec ita iustitiae propria sunt, ut sint virtutum reliquarum communia.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Illud quaero, quid ei, qui in voluptate summum bonum ponat, consentaneum sit dicere. Egone non intellego, quid sit don Graece, Latine voluptas? Quibus natura iure responderit non esse verum aliunde finem beate vivendi, a se principia rei gerendae peti; Duo Reges: constructio interrete. Uterque enim summo bono fruitur, id est voluptate. Non igitur de improbo, sed de callido improbo quaerimus, qualis Q. Gloriosa ostentatio in constituendo summo bono. Hoc ille tuus non vult omnibusque ex rebus voluptatem quasi mercedem exigit. Sed nunc, quod agimus; Duarum enim vitarum nobis erunt instituta capienda.

Illum mallem levares, quo optimum atque humanissimum virum, Cn. Quod idem cum vestri faciant, non satis magnam tribuunt inventoribus gratiam. Quaero igitur, quo modo hae tantae commendationes a natura profectae subito a sapientia relictae sint. Respondent extrema primis, media utrisque, omnia omnibus. Sapiens autem semper beatus est et est aliquando in dolore;

Videamus animi partes, quarum est conspectus illustrior;

Non enim, si malum est dolor, carere eo malo satis est ad bene vivendum. Sed ea mala virtuti magnitudine obruebantur. Transfer idem ad modestiam vel temperantiam, quae est moderatio cupiditatum rationi oboediens. Sine ea igitur iucunde negat posse se vivere? Quid autem habent admirationis, cum prope accesseris? A quibus propter discendi cupiditatem videmus ultimas terras esse peragratas. Tum Piso: Quoniam igitur aliquid omnes, quid Lucius noster?

Quoniam, inquiunt, omne peccatum inbecillitatis et
inconstantiae est, haec autem vitia in omnibus stultis aeque
magna sunt, necesse est paria esse peccata.

Dici enim nihil potest verius.

Perfecto enim et concluso neque virtutibus neque amicitiis usquam locum esse, si ad voluptatem omnia referantur, nihil praeterea est magnopere dicendum.

Et hunc idem dico, inquieta sed ad virtutes et ad vitia nihil interesse.
Et ego: Piso, inquam, si est quisquam, qui acute in causis videre soleat quae res agatur.
Et hunc idem dico, inquieta sed ad virtutes et ad vitia nihil interesse.

Faceres tu quidem, Torquate, haec omnia;
Ergo infelix una molestia, fellx rursus, cum is ipse anulus in praecordiis piscis inventus est?
Quos quidem dies quem ad modum agatis et in quantam hominum facetorum urbanitatem incurratis, non diconihil opus est litibus-;
Quid enim possumus hoc agere divinius?

Bork: Ita ceterorum sententiis semotis relinquitur non mihi cum Torquato, sed virtuti cum voluptate certatio.
Bork: Non enim, si omnia non sequebatur, idcirco non erat ortus illinc.
Haeret in salebra.: Quid enim est a Chrysippo praetermissum in Stoicis?